Gospodarstwo Rolne Zenon Stawikowski, Góra Kalwaria
Ostatnia zima była dla mojej szkółki łaskawa, nie zanotowałem strat na skutek uszkodzeń mrozowych. Tylko późna wegetacja i opady deszczu w maju i czerwcu utrudniały wykonywanie prac w szkółce. W przerwie między deszczami udało się posadzić podkładki, ale sadzenie było opóźnione. Późniejsze opady i gromadząca się woda w zagłębieniach terenu spowodowały jednak podduszenie młodych korzeni lub ich wygnicie u części podkładek do letniej okulizacji, co było przyczyną znacznych strat. Nie łatwo także było przeprowadzać zabiegi chemiczne przeciwko patogenom chorobotwórczym oraz szkodnikom. Pogoda w lipcu na tyle się ustabilizowała, że zarówno okulanty, jak i podkładki w matecznikach „nadrabiały” intensywnym wzrostem.
Z moich obserwacji wynika, że nadal sadownicy poszukują czerwonych sportów ‘Jonagolda’, ‘Idareda’, ‘Šampiona’ oraz drzewek odmian ‘Ligol’ i ‘Golden Delicious Reinders’. Renesans przeżywają ‘Gloster’, ‘Alwa’ i ‘Boiken’, zarówno na podkładkach półkarłowych, jak i karłowych. Ze względu na niedobór drzewek oraz ich wysoką cenę, sadownicy chętniej kupują podkładki i sami produkują drzewka takich odmian, jakie im są potrzebne. Natomiast z powodu wygórowanych przepisów dotyczących szarki zaniechałem produkcji śliwy.
Odbiorcami naszych drzewek są polscy sadownicy, głównie z rejonów grójecko-wareckiego, lubelskiego, rzeszowskiego oraz kujawsko-pomorskiego. Szkółka podlega bieżącemu monitoringowi przez PIORiN pod względem zdrowotności materiału szkółkarskiego oraz kwalifikacji.
Fot. 3. Zenon Stawikowski, fot. Z. Stawikowski
Szkółka Tadeusz Mysiakowski, Drożdżyn k. Płońska
W mojej szkółce i w matecznikach najwięcej szkód dokonała w br. przedłużająca się zima, i to nie mróz, ale zalegający śnieg, a potem woda z jego topnienia. W tym roku prawie miesiąc później niż zwykle rozpoczęliśmy wykonywanie prac agrotechnicznych. Nieodkryte odpowiednio wcześnie w mateczniku karpy i nadmiar wilgoci w glebie spowodowały uduszenie się korzeni i zamarcie roślin. Ponadto niedostateczne doświetlenie karp wpłynęło na słabe wybijanie pędów z pąków śpiących, czego efektem jest mniejsza niż zwykle liczba podkładek. Wydajność mateczników jest też mniejsza niż w poprzednich latach.
W kwaterze zaokulizowanych podkładek, na skutek przedłużającej się zimy najbardziej ucierpiały wiśnie, czereśnie i grusze. W czereśniach zaokulizowanych na ‘Colcie’ i ‘GiSelA 5’ straty sięgają 80%, a w gruszach – 90%. Dotyczy to okulantów zarówno na gruszy kaukaskiej, jak i na ‘Pigwie S1’. Te oczka, które przetrwały i wybiły dopiero w lecie, nadrabiały straty we wzroście. Najlepiej nadmiar wilgoci w glebie tolerowały śliwy zaokulizowane na ałyczy, które już w lipcu osiągnęły wysokość 1,7 m. Podkładki do letniej okulizacji, z powodu niekorzystnych warunków wiosną, rosły słabo, w związku z czym okulizacja w tym roku była opóźniona o 2 tygodnie.
Kolejny problem będący skutkiem nadmiaru wody w glebie wynikał z wypłukania składników pokarmowych. Po ustabilizowaniu się pogody, w czerwcu nie wiadomo było, jak postąpić, czy ponownie nawozić uprawy, czy jest już za późno na nawożenie, aby nie spowodować przedłużenia wegetacji roślin. Problematyczna w tym sezonie była także ochrona chemiczna, na skutek opadów deszczu nie można było wjechać ciągnikiem z opryskiwaczem na pole.
W poprzednim sezonie sadownicy poszukiwali głównie jabłoni odmian ‘Red Jonaprince’, ‘Šampion’, a także sportów ‘Gali’. Mniejsze było natomiast zainteresowanie ‘Idaredem’, ‘Glosterem’ i ‘Ligolem’. Najchętniej kupowano drzewka na podkładkach ‘M.9’ i ‘P 60’. Mniejsze było zapotrzebowanie na drzewka na ‘M.26’, ‘M.7’ i ‘P 14’.
Nadal największym popytem cieszą się jabłonie, sporym – drzewka czereśni, wiśni i śliwy. W mojej ocenie, sadownicy tak samo poszukują drzewek jednorocznych, jak i dwuletnich. Duże jest natomiast zapotrzebowanie na podkładki. Około 80% z wyprodukowanych w szkółce podkładek sprzedaję sadownikom, resztę przeznaczam na własne potrzeby.
Moja szkółka leży w północnej części Mazowsza, gdzie nie ma tradycji upraw sadowniczych. Jest to korzystne z uwagi na łatwiejszą ochronę materiału szkółkarskiego przed chorobami. Odbiorcami naszych drzewek są sadownicy z południowej części Mazowsza, z okolic Grójca.
Fot. 4. Tadeusz Mysiakowski, fot. A. Łukawska
Szkółka Drzewek i Krzewów Owocowych Tadeusz Krupiński, Ireneusz Krupiński, Ciechanów
Nasza szkółka jest najdalej położoną szkółką w północnej części Mazowsza, znajduje się w kilku miejscowościach (Wróblewo, Gostkowo i Nasierowo), co daje gwarancję ochrony materiału w razie opadów gradu. Ostatnie zimy nie spowodowały uszkodzeń w szkółkach i w matecznikach. Nawet tegoroczna, długa zima nie stanowiła zagrożenia, ponieważ w naszym rejonie i tak wegetacja rozpoczyna się późno. Jedynym problem był nadmiar wody opadowej wiosną, która zbierała się w zagłębieniach terenu i spowodowała osłabienie zaokulizowanych podkładek oraz podkładek do okulizacji, a także częściowe ich wymoknięcie. Straty te są jednak niewielkie. Obecnie w naszej szkółce większość produkcji stanowią drzewka jabłoni. Jeszcze przed kilkoma laty produkowaliśmy na większą skalę inne gatunki (wiśnię, śliwę, brzoskwinię). Obecnie są one produkowane w mniejszych ilościach z uwagi na ryzyko uszkodzeń mrozowych zimą.
W ofercie mamy tylko jednoroczne, rozgałęzione okulanty na podkładkach ‘M.9’, ‘M.26’, ‘M.7’, ‘P 60’, ‘P 14’ i ‘A.2’. Drzewka jednoroczne obecnie muszą być bardzo dobrej jakości, aby szybko weszły w owocowanie i zwróciły nakłady. Są one mniej kłopotliwe niż drzewka dwuletnie, gdyż mają zrównoważoną wielkość systemu korzeniowego w stosunku do części nadziemnej, co daje gwarancję ich przyjęcia się nawet bez nawadniania. Natomiast drzewka dwuletnie mają dobrze rozbudowaną koronę i wymagają odpowiedniego traktowania po posadzeniu, m.in. muszą być nawadniane. Sadownicy chętnie nabywają także podkładki. Do własnej produkcji zużywamy około 100 000 podkładek rocznie, resztę sprzedajemy sadownikom. Świadczy to o skali ich samodzielnej produkcji. Jednak sadownicy, którzy potrzebują dużych partii drzewek tej samej odmiany, najczęściej zamawiają je w szkółce.
Nasza szkółka jest w całości nawadniana. Nie używamy herbicydów, odchwaszczanie prowadzimy przy użyciu agregatu do uprawy międzyrzędowej Kongskilde z doczepionymi „gwiazdami” z tworzywa sztucznego do usuwania chwastów z otoczenia roślin, które dodatkowo spulchniają glebę. Drzewka po wykopaniu są sprzedawane głównie jesienią, tylko niewielkie ich ilości przechowujemy do wiosny. Nasi klienci to głównie sadownicy z rejonu grójecko-wareckiego i Sandomierszczyzny.
Fot. 5. Tadeusz i Ireneusz Krupińscy, fot. A. Łukawska
Przeczytaj również Zaglądamy do szkółek (cz. I) – relację z Gospodarstwa Sadowniczo-Szkółkarskiego Agnieszki i Krzysztofa Gasparskich oraz z Gospodarstwa Szkółkarskiego Remigiusz Jerzy Grzywa
Oprac. Anita Łukawska
Artykuł pochodzi z numeru 9/2013 MPS „Sad”
Normal
0
21
false
false
false
PL
X-NONE
X-NONE
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
