szkodniki

Taki apel wystosowano 2 kwietnia w trakcie konferencji prasowej firmy Sumi Agro Poland, która odbyła się w Warszawie. Dr Alicja Maciesiak z Instytutu Ogrodnictwa podczas swojego wystąpienia radziła wszystkim tym, którzy nie mieli jeszcze okazji tego zrobić, aby dokładnie skontrolowali obecność złóż jaj przędziorków na drzewach i krzewach owocowych.

W ostatnich latach zwójkówki liściowe są stałym zagrożeniem upraw sadowniczych. Gąsienice tych szkodników żerują praktycznie przez cały sezon wegetacyjny, od pękania pąków aż do zbioru owoców i uszkadzają rozwijające się pąki, jak również liście i owoce (szkody wynikają głównie z żerowania na owocach).

Ta grupa szkodników sprawia coraz więcej kłopotów coraz liczniejszej rzeczy sadowników. Jednocześnie kurczy się lista preparatów chemicznych, które można wykorzystywać w zwalczaniu tych roztoczy. Za to ciągle długa jest lista błędów, jakie sadownicy popełniają planując i przeprowadzając zabiegi ochronne w swoich uprawach. Wkrótce otrzymają nową pomoc - preparat Sumo 10 EC.

Z początkiem roku oddaliśmy w Państwa ręce nowy „Program Ochrony Warzyw na 2012 r.” Skonstruowany jest on nieco inaczej niż programy dotychczas przygotowywane przez nasze wydawnictwo.

W drugim dniu 55. Konferencji Ochrony Roślin Sadowniczych wykładowcy referowali najnowsze koncepcje możliwości zwalczania szkodliwych organizmów w sadach.

W biologicznej ochronie przed wciornastkami i mączlika można wykorzystać Amblydromalus limonicus. Badania dotyczące rozwoju tego drapieżnego roztocza trwały ponad 10 lat i wykazały, że gatunek ten charakteryzuje się wysoką rozrodczością i dużą aktywnością w szerokim zakresie temperatury – od 13°C do 30°C.

Podczas badań prowadzonych przez grupę naukowców pod kierownictwem Shmuela Gan-Mor w izraelskiej organizacji na rzecz badań w rolnictwie (ARO) opracowano nowy środek ochrony roślin. Zdaniem uczonych jest on przyjazny dla środowiska, a koszt jego wytworzenia bardzo niski.

W ciągu ostatnich 15 lat przybyło i nadal przybywa dużych — kilku-, kilkudziesięciohektarowych plantacji truskawek, są nawet pojedyncze, które przekraczają kilkaset hektarów. Relacje cenowe są znacznie mniej korzystne dla producentów ich owoców niż było to jeszcze przed kilkunastoma laty. Dlatego, by mieć godziwy dochód, należy zwiększyć areał oraz zintensyfikować produkcję. Wymaga to jednak dobrej znajomości technologii uprawy, w której dużą rolę odgrywa prawidłowa ochrona. W artykule tym chcę zwrócić uwagę przede wszystkim na szkodniki, które mogą wystąpić na plantacjach truskawek, oraz przybliżyć metody ograniczenia szkód.

W Polsce obecność przebarwiacza czosnkowego na tulipanach odnotowano po raz pierwszy w 2002 roku, a trzy, cztery lata później stwierdziliśmy go na cebulach odmiany 'Strong Gold' importowanych z Holandii, z przeznaczeniem do pędzenia oraz uprawy w polu. Wcześniej był znany w Polsce jedynie jako szkodnik czosnku. Większość doniesień z innych krajów europejskich również dotyczy występowania tego szpeciela na czosnku bądź cebuli jadalnej. Dane informujące o znalezieniu tego szkodnika na cebulach tulipanów należą do nielicznych. Poza Holandią, gdzie występuje on na tych roślinach pospolicie, w latach sześćdziesiątych XX w. zaobserwowano go także na Węgrzech na cebulach tulipana.

Amblyseius swirskii jest drapieżnym roztoczem z rodziny dobroczynkowatych (Phytoseiidae). Gatunek ten, opisywany również pod nazwą Typhlodromips swirskii, ma coraz większe znaczenie w zwalczaniu szkodników w uprawach pod osłonami, zwłaszcza mączlików i wciornastków. W porównaniu z innymi entomofagami wykorzystywanymi w biologicznej ochronie roślin pod osłonami, A. swirskii odznacza się bardzo szybkim tempem wzrostu populacji, całoroczną aktywnością (nie zapada w diapauzę), zdolnością przeżywania i namnażania się w przypadku braku szkodników w uprawie oraz małą wrażliwością na wysoką temperaturę.