'Isolda'
(HL17/1733) została wyhodowana przy współpracy instytutów w Holovousach (Czechy) i w DresdenPillnitz (Niemcy). Pochodzi ze skrzyżowania odmian 'Guyot' x 'Lipcówka Kolorowa'. Jej drzewo rośnie średnio silnie, jest dość rozłożyste, owocuje na krótkopędach. Odmiana jest wytrzymała na mróz, słabo podatna na parcha gruszy. Bardzo wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonuje obficie, nawet na gruszy kaukaskiej. Drzewa kwitną wcześnie. Owoce są średniej wielkości i duże (160–230 g), mają typowy kształt (fot. 1), skórka jest zielonożółta z jasnoczerwonym rumieńcem obejmującym 1/3 powierzchni. Miąższ jest kremowobiały, soczysty, kwaskowatosłodki, bardzo smaczny. Owoce dojrzewają krótko po 'Lipcówce Kolorowej'. Drzewo jest łatwe do formowania i cięcia, nie wymaga silnego przyginania pędów. Do gęstych nasadzeń poleca się drzewka szczepione na pigwie, z którą ta odmiana się dobrze zrasta.
Zalety: atrakcyjne, wcześnie dojrzewające owoce, wysokie plony.
Wady: krótki okres przechowywania.
Fot. 1. 'Isolda'
'Alfa'
(TE598) została wyhodowana w Techobuzicach jako siewka odmiany 'Dobra Ludwika' z wolnego zapylenia. Drzewa rosną dość silnie, tworzą korony wąskostożkowate, średnio zagęszczone, z dużą liczbą krótkopędów. Odmiana jest wytrzymała na mróz i dość odporna na parcha gruszy. Wchodzi wcześnie w okres owocowania, owocuje obficie i corocznie. Kwitnie wcześnie i rzadko cierpi od przymrozków. Owoce są duże (200 g), stożkowato wydłużone (fot. 2), skórka jest zielonkawożółta z widocznymi przetchlinkami. Miąższ kremowobiały, soczysty, delikatny, masłowaty, smaczny. Odmiana jest przydatna do intensywnych sadów, musi być jednak szczepiona na pigwie i koniecznie należy stosować pośrednią. Ceniona jest również w przetwórstwie (kompoty i susz). Owoce dojrzałość zbiorczą osiągają w połowie sierpnia i w tym czasie dość dobrze znoszą transport.
W przechowalni można je przetrzymywać około 2–3 tygodni, w chłodni do końca września.
Zalety: atrakcyjny owoc, odporność na choroby i mróz.
Wady: wymaga pośredniej, owoc w pełni dojrzałości jest wrażliwy na odgniecenia.
Fot. 2. 'Alfa'
'Radana'
(TE252) pochodzi ze skrzyżowania odmian 'Dobra Ludwika' x 'Faworytka'. Drzewo rośnie silnie, tworzy wąskokulistą koronę, owocuje na krótkopędach. Korona nie ma tendencji do zagęszczania, a długie i grube pędy jednoroczne można stosunkowo łatwo przyginać. Drzewo jest średnio plenne i wytrzymałe na mróz. Kwitnie średnio późno. Owoce są średniej wielkości (150–170 g), szeroko stożkowate (fot. 3), o długiej szypułce. Skórka zielonożółta, w dużej części pokryta czerwonym rumieńcem, miąższ kwaskowaty, bardzo smaczny. Owoce dojrzewają kilka dni przed 'Faworytką', przechowują się przez 3 tygodnie, w chłodni do 7 tygodni. Do uprawy intensywnej należy wykorzystywać drzewka uszlachetnione na pigwie, z pośrednią.
Zalety: atrakcyjne owoce i regularne owocowanie.
Wady: źle zrasta się z pigwą, owoce wymagają przynajmniej dwukrotnego zbioru.
Fot. 3. 'Radana'
'Laura'
(TEH 2) wyhodowana przy współpracy instytutów w Holovousach i w stacji hodowli w Techobuzicach z siewek odmiany 'Bera Bosca'. Polecana jest do uprawy w ciepłych rejonach Polski. Drzewo rośnie silnie, wcześnie i corocznie obficie owocuje, jest odporne na mróz i mało wrażliwe na parcha gruszy. Owoce są duże (około 200 g), wydłużone, regularnego kształtu (fot. 4). Skórka jest zielonożółta, w dużej części pokryta czerwonym rumieńcem, z niewielkim ordzawieniem. Miąższ jest kremowy, delikatny, soczysty i bardzo smaczny. Owoce dojrzewają kilka dni po odmianie 'Bonkreta Williamsa'.
Zalety: atrakcyjne owoce.
Wady: źle zrasta się z pigwą, owoce nie nadają się do długiego przechowania.
Fot. 4. 'Laura'
'Elektra'
(HL 31/5023) wyhodowana przy współpracy instytutów w Holovousach i w DresdenPillnitz. Pochodzi z krzyżowania odmian 'Pstrągówka' x 'Faworytka'. Drzewo rośnie średnio silnie, tworzy koronę szeroką, wzniesioną, czasami nieco nieregularną. Gałęzie z dużą liczbą krótkopędów. Odmiana dość odporna na przemarzanie, średnio wrażliwa na parcha gruszy. Plonuje obficie, regularnie. Owoce średniej wielkości do dużych (160–250 g), wydłużone. Skórka gładka, dość mocna i odporna na uszkodzenia, zielonożółta, z pomarańczowym lub czerwonym, paskowanym rumieńcem obejmującym od 1/2 do 3/4 powierzchni (fot. 5). Miąższ słodki, bardzo smaczny. Owoce dojrzewają w drugiej połowie września. W przechowalni można je przetrzymać przez 6 tygodni, a w chłodni w temperaturze –10C do lutego. Odmiana jest bardzo przydatna do intensywnych sadów, na gorszych glebach może być uprawiana nawet na siewkach gruszy kaukaskiej, na glebach żyznych można sadzić drzewa uszlachetniane na pigwie, z którą odmiana ta bardzo dobrze się zrasta.
Zalety: plenna, atrakcyjne owoce o długim okresie przechowywania w chłodni.
Wady: wymaga intensywnej ochrony przed chorobami i szkodnikami.
Fot. 5. 'Elektra'
'Amfora'
(TE 105) została wyhodowana w Techobuzicach z krzyżowania odmian 'Konferencja' x 'Pstrągówka'. Drzewo rośnie średnio silnie lub słabo, tworzy koronę wzniesioną. Gałęzie mają dużą liczbę krótkopędów. Odmiana tolerancyjna wobec chorób i wytrzymała na mróz. Wcześnie wchodzi w okres owocowania, owocuje obficie i corocznie. Kwitnie średnio późno. Owoce są duże (190–260 g), wydłużone, butelkowatego kształtu (fot. 6). Skórka gładka, słomkowożółta, czasami z lekkim rumieńcem. Miąższ słodkokwaskowaty, o bogatym bukiecie smakowym. Do gęstych nasadzeń nadają się drzewa szczepione na pigwie, jednak 'Amfora' nie zawsze się z tą podkładką dobrze zrasta, dlatego wymaga użycia pośredniej. Owoce dojrzewają tuż po odmianie 'Konferencja'. W chłodni z kontrolowaną atmosferą gruszki 'Amfory' można przechowywać do końca marca.
Zalety: plenna, owoce dobrej jakości, nadają się do długiego przechowywania.
Wady: wymaga regularnego cięcia, konieczne przechowywanie owoców w KA lub ULO.
Fot. 6. 'Amfora'
'Blanka'
(TE2036) wyhodowana w Techobuzicach z krzyżowania odmian 'President Drouard'
x 'Bera Bosca'. Drzewo rośnie średnio silnie, tworzy stożkowatą, średnio się zagęszczającą koronę, owocuje wcześnie, corocznie i średnio obficie. Odmiana dość odporna na mróz, odporna na parcha gruszy. Owoce są bardzo duże (250–350 g), jajowatoowalne, nieregularnego kształtu (fot. 7). Skórka zielonożółta, z czerwonym rumieńcem, czasami delikatnie ordzawiona. Miąższ biały, soczysty, masłowaty, słodki, aramatyczny i bardzo smaczny. Owoce dojrzewają na przełomie września i października.
W przechowalni przetrzymują się dobrze do listopada, a w chłodni do stycznia. Do uprawy intensywnej należy sadzić drzewka uszlachetnione na pigwie, z pośrednią, z uwagi na złe zrastanie się tej odmiany z pigwą.
Zalety: atrakcyjny owoc, obfite owocowanie.
Wady: źle zrasta się z pigwą.
Fot. 7. 'Blanka'
