Bezpieczeństwo żywności zdefiniowane zostało jako „podstawy do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i interesów konsumentów związanych z żywnością, ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania podaży żywności, w tym produktów tradycyjnych, z jednoczesnym zapewnieniem sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego”.
Do tej pory w Polsce istnieje rozproszony model nadzoru nad bezpieczeństwem żywności. Jest on wykonywany przez 5 instytucji kontrolnych, a mianowicie: Państwową Inspekcję Sanitarną (PIS), Inspekcję Weterynaryjną (IW), Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN), Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS) oraz Inspekcję Handlową (IH).
Najważniejszym celem zakładanej przebudowy systemu bezpieczeństwa żywności w naszym kraju jest stworzenie zintegrowanego nadzoru i efektywnej kontroli w całym łańcuchu produkcyjnym i żywnościowym, „od pola do stołu”, który będzie się opierać na następujących zasadach:
– nauka dla polskiej żywności – koordynacja badań realizowanych przez instytuty i uczelnie będzie zadaniem Narodowej Rady Naukowej Bezpieczeństwa Żywności,
– jedna inspekcja – działające obecnie inspekcje zostaną zintegrowane i połączone w jedną Państwową Inspekcję Bezpieczeństwa Żywności (PIBŻ), – efektywne zarządzanie,
– dobrze zaplanowany i przeprowadzony proces.
Integracja systemu kontroli bezpieczeństwa i jakości żywności na wszystkich etapach produkcji została wskazana jako jeden z celów programowych rządu, jak również uwzględnione w Programie Działań Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do realizacji w latach 2015 – 2019.
Źródło: FAMMU/FAPA
