Zużywając węgiel na potrzeby gospodarstwa ogrodniczego (także rolnego) należy prowadzić jego ewidencję. Taki wymóg wprowadziła ostatnia zmiana ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, która zaczęła obowiązywać od 2 lutego 2012 roku.
Ewidencję wyrobów węglowych można prowadzić w formie elektronicznej lub papierowej (art. 31a ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym). Powinna ona zawierać datę zakupu węgla, liczbę i rodzaj opakowań, dane dokumentu dostawy, ilość zwolnionego z akcyzy i zużytego węgla. Przed podjęciem decyzji, która forma jest lepsza weźmy pod uwagę to, że forma elektroniczna wymaga nie tylko posiadania komputera, ale i takiego zainstalowanego na nim oprogramowania, które pozwoli na rejestrację danych przez 5 lat. Przez taki bowiem czas ustawodawca nakazał przechowywać ewidencję do celów kontroli (art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym). Termin ten liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencję się sporządza. Drugi sposób prowadzenia ewidencji – papierowy wymaga założenia specjalnego zeszytu. Jego kartki należy ponumerować i przedziurkować, a następnie związać sznurkiem. Sznurek powinien być zaplombowany przez upoważniony urząd celny. Po dokonaniu tych czynności dokonuje się pierwszego wpisu. Najlepsza formą jest tabela. Trzeba ją wypełniać na bieżąco, w miarę zużywania paliwa.
Katarzyna Rosińska, redakcja „Hasło Ogrodnicze”
