Kontrolerzy opublikowali też dokument informacyjny na temat systemu kontroli żywności ekologicznej w UE, będący źródłem informacji dla osób zainteresowanych tym zagadnieniem.
Produkcja ekologiczna to sposób produkcji żywności i innych produktów z poszanowaniem naturalnych cykli życia. Ekologiczny charakter produktów weryfikuje się poprzez system certyfikacji ustanowionego w prawodawstwie unijnym i nadzorowanego przez Komisję Europejską. Za wdrażanie systemu odpowiadają państwa członkowskie, a inspekcje są prowadzone zarówno przez organy publiczne, jak i prywatne.
Rynek sprzedaży detalicznej produktów ekologicznych w UE zwiększył się w latach 2010–2015 o 54%. Łączny obszar upraw ekologicznych w UE w tym samym okresie powiększył się o 21%. Przywóz produktów ekologicznych wzrósł w latach 2012–2015 o 32%. Produkty ekologiczne są wprawdzie droższe od produktów wytwarzanych konwencjonalnie, lecz rynek z trudem nadąża za popytem – wyższa cena, jaką konsumenci są gotowi zapłacić, może więc zachęcać do stosowania nieuczciwych praktyk w sprzedaży produktów ekologicznych.
– Wyzwaniem, przed którym stoi sektor ekologiczny, jest zapewnienie stałego wzrostu podaży i popytu przy jednoczesnym utrzymaniu zaufania konsumentów – stwierdził Nikolaos Milionis, członek Europejskiego Trybunału Obrachunkowego odpowiedzialny za kontrolę.
W ramach wspólnej polityki rolnej certyfikowani rolnicy prowadzący gospodarstwa ekologiczne otrzymują płatności z tytułu zazieleniania. Ekologiczni rolnicy uzyskują ponadto wsparcie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich zarówno w związku z przejściem na stosowanie praktyk rolnictwa ekologicznego, jak i na ich utrzymanie. Łączny wkład Funduszu w płatności na rzecz rolnictwa ekologicznego w latach 2014–2020 wynosi 6,5 mld euro.
Sprawozdanie z kontroli ma zostać opublikowane na początku 2019 r. Wejdzie w skład cyklu sprawozdań Trybunału dotyczących różnych aspektów łańcucha dostaw żywności, w tym marnotrawienia żywności (sprawozdanie opublikowano w styczniu 2017 r.), dobrostanu zwierząt (w toku) i bezpieczeństwa żywności (w toku).
Źródło: KRiR
