Jak już informowaliśmy, Komisja Europejska zmieniła – drastycznie ograniczając – zasady pomocy dla grup producenckich. Ten k-ok KE budzi liczne sprzeciwy –poniżej list, jaki 12 kwietnia wystosował w tej sprawie europoseł Czesław Siekierski.
W dn. 4 kwietnia 2012 roku Komisja Europejska opublikowała w Dzienniku Urzędowym UE nowe rozporządzenie wykonawcze nr 302/2012 zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw.
Komisja Europejska wprowadziła ogromne ograniczenie wsparcia udzielanego na realizację inwestycji grupom producentów owoców i warzyw – do 10 mln EUR w skali całej UE!. Ponadto przepisy przejściowe zaproponowane w art. 2 spowodują poważne niejasności prawne wpływające na sytuację grup producentów, które zostały już uznane i wdrażają swoje plany dochodzenia do uznania. Moim zdaniem, nie do zaakceptowania jest sytuacja w której podmiot, który realizuje oficjalnie zatwierdzony plan obejmujący ścisłe założenia finansowe nagle ma do czynienia z absolutnie nowymi warunkami prawnymi, zmieniającymi podstawowe zasady finansowania.
Chciałbym Panu Komisarzowi przypomnieć, że celem wsparcia (m.in. na realizację inwestycji) udzielanego w ramach grup producentów było ułatwienie podmiotom posiadającym taki status spełnienia wymogów uznania jako organizacja producentów. KE zmieniając obecne przepisy w tym obszarze likwiduje de facto najważniejszy bodziec zachęcający producentów owoców i warzyw do współpracy. W konsekwencji proces organizowania rynku owoców i warzyw znacznie wyhamuje.
Pragnę również przypomnieć, że niestety, ale poziom zorganizowania sektora owoców i warzyw w nowych państwach członkowskich UE pozostaje nadal na bardzo niskim poziomie względem starych państw członkowskich (ok. 15% w Polsce wobec 80% i 90% odpowiednio w Belgii i Holandii).
Uprzejmie proszę o przesłanie opinii prawnej czy przepisy art. 2 nie stoją w sprzeczności z podstawową zasadą stanowienia prawa, zakładającą że prawo nie może działać wstecz.