Pierwszy produktu – (rozporządzenie nr 2015/1150) „Neretvanska mandarina” – musi spełniać następujące parametry: minimalna zawartość soku musi wynosić 40 %, a kwasowość całkowita musi wynosić od 0,7 do 1,3 %. Obszar geograficzny produkcji i upraw „Neretvanskiej mandariny”, rozciąga się od granicy z Bośnią i Hercegowiną na północy do wybrzeża Adriatyku na południu. Owoce są umieszczane w skrzynkach o pojemności 30 kg układanych na paletach i dostarczanych do centrów sprzedaży i dystrybucji.
Drugi produkt to „De Meerlander” – czyli holenderska odmiany ziemniaka o nazwie „Meerlander”. Ta wprowadzona do obrotu w 1947 r. odmiana powstała w wyniku skrzyżowania odmian „Bevelander” i „Record”, a wyhodowana została na obszarze Haarlemmermeer, skąd wywodzi się jej nazwa. De Meerlander” jest odmianą wcześnie dojrzewającą. Bulwy ziemniaka odmiany „Meerlander” są średniej, mniej więcej jednakowej wielkości, mają regularny, okrągły lub okrągło-owalny kształt i są lekko spłaszczone. „De Meerlander” jest odmianą ziemniaka typu kulinarnego – ma mączną, niezbyt zwartą konsystencję, a po ugotowaniu ziemniaki tej odmiany tylko nieznacznie zmieniają barwę. Rozmiar produktu oferowanego konsumentom wynosi 40–55 mm.
Źródło: FAMMU/FAPA
