Z badań CBOS wynika, że około jednej piątej respondentów z obszarów wiejskich (18 proc.) deklaruje, że rodzina żyje z pracy w rodzinnym gospodarstwie rolnym. Pozostali utrzymują się z innych źródeł – z pracy najemnej (37 proc.), własnej działalności poza rolnictwem (10 proc.) lub ze źródeł niezarobkowych (35 proc.).
Osoby mieszkające na wsi utrzymujące się z różnych form pracy zarobkowej różnią się w ocenie swoich warunków materialnych. Największe zadowolenie w tym względzie wyrażają ankietowani z rodzin żyjących z pracy na własny rachunek poza rolnictwem (50 proc. ocen pozytywnych). Swoją sytuację gorzej oceniają osoby utrzymujące się z pracy najemnej (41 proc.) i z pracy w rodzinnym gospodarstwie rolnym (35 proc.).
Natomiast główne źródło utrzymania nie ma znaczenia dla poczucia zadowolenia z życia – we wszystkich rozpatrywanych grupach jest ono niemal powszechne. Ludność wiejska najbardziej sobie ceni zachowanie dobrego zdrowia oraz szczęście rodzinne.
Badani rolnicy są bardziej konserwatywni w kwestiach moralnych – w mniejszym stopniu, niż badani utrzymujący się z pracy najemnej i własnej działalności poza rolnictwem, akceptują życie w związku bez ślubu, rozwód i homoseksualizm. Rolnicy są ponadto mniej aktywni w sferze kulturalnej, rzadziej niż pozostali korzystają z internetu, uprawiają sport czy jeżdżą na wypoczynek.
Mieszkańców wsi żyjących w rodzinach utrzymujących się z rolnictwa cechuje ponadprzeciętna nieufność wobec ludzi (szczególnie w porównaniu z badanymi utrzymującymi się z pracy na własny rachunek poza rolnictwem). Przekonanie, że w stosunkach z innymi trzeba być bardzo ostrożnym, wyraża 88 proc. respondentów z tej grupy.
Mniejsze zaufanie do innych nie przekłada się na postawy obywatelskie – w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy badani utrzymujący się z pracy w gospodarstwie rolnym rzadziej niż pozostali angażowali się jedynie w zbiórki pieniędzy na cele dobroczynne (44 proc.).
Źródło:
