25. Spotkanie Sadownicze Sandomierz

Tak jest i ze Spotkaniami Sadowniczymi w Sandomierzu – towarzyszą branży od 25 lat. Dość czasu, by zdążyło przeminąć kilka „pokoleń” sadów. Na pierwsze, w 1992 roku przyjeżdżali właściciele sadów przeważnie złożonych z drzew silnie rosnących, sprawdzonych odmian – Sandomierszczyzna była wówczas mocno przywiązana do ‘Jonatana’, 'Mcintosha' i innych starych, uznawanych wówczas w regionie za pewne, odmian.

W sadach sądeckich, także już grójeckich (najbardziej dotkniętych zimą 1986/87) zaczynał się  nowy rozdział rozwoju krajowego sadownictwa jabłoniowego – oparty na intensywnych sadach z nowymi, rynkowymi odmianami. Właśnie producenci owoców z tych regionów przeważali na pierwszych spotkaniach w Sandomierzu nad sadownikami z bliższej czy dalszej nieco (Lubelszczyzna) okolicy. Z biegiem lat proporcje te uległy odwróceniu – dzisiaj producenci z regionu Sandomierza i Lubelszczyzny stanowią około 70%, ci z dalszych regionów – 30%.

W połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku Sandomierz był jednym z zaledwie kilku miejsc, gdzie można było zetknąć się z branżowymi nowościami. Konferencje w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach dość ostrożnie wówczas dawkowały nowości. Corocznie odbywały się zjazdy w Limanowej organizowane przez prof. Eberharda Makosza. Podobnie – w należącej do ówczesnej Akademii Rolniczej w Poznaniu Przybrodzie. W tych dwóch ostatnich miejscach nie tylko słuchano, ale i oglądano, co i jak można w sadzie robić. Taką samą konwencje przyjęto w Sandomierzu – wykłady i pokazy sprawdzonych  u miejscowych liderów rozwiązań. 

Frekwencja pierwszych Spotkań Sadowniczych w Sandomierzu była wysoka  także i dlatego, że w porównaniu z dzisiejszym stanem, w dwóch ostatnich dekadach XX w. rynek wydawnictw fachowych był więcej niż skromny. Stare podręczniki, nowości drukowane w wieloletnich cyklach wydawniczych, trzy tytuły miesięczników branżowych (w dwóch – tylko działy sadownicze) i pierwsze kolorowe broszury reklamowe wchodzących na nasz rynek koncernów fitofarmaceutycznych. Materiały konferencyjne przygotowywane na Spotkania pełniły rolę najbardziej aktualnych podręczników. Ich waga (tak w sensie znaczenia jak i prostej fizycznej masy) była nie do przecenienia, zaś szybkie przygotowanie i wydanie tych nawet kilkusetstronicowych książek stanowiło dobre ćwiczenie dla krzepnących dopiero młodych firm i zespołów redakcyjno-edytorskich. 

Same konferencje zaś, odbywane aż do 19. Spotkania włącznie na Zamku Kazimierzowskim, były bardzo rzadkimi okazjami do spotkania  z fachowcami z Zachodu, odleglejszych placówek krajowych czy kolegami-sadownikami z innych części Polski. Bezpośrednie spotkanie było w zasadzie jedynym drożnym kanałem informacji. Czołówka polskich sadowników każdego przedwiośnia koczowała na  trasie Limanowa-Sandomierz-Skierniewice. Dopiero w dobre kilka lat później zaczęto organizować coraz liczniejsze terenowe spotkania firmowane przez – najpierw prawie wyłącznie zagraniczne, potem także i krajowe – przedsiębiorstwa zaopatrzenia ogrodniczego. Spotkania Sadownicze Sandomierz są wśród tego typu imprez organizowanych przez prywatne firmy najstarsze stażem.

Przed sadownikami kolejne Spotkanie Sadownicze Sandomierz 2016 – te jubileuszowe, dwudzieste piąte. W Hali MOSiR przy ulicy Patkowskiego przez dwa dni można będzie posłuchać o branżowych nowościach – w agrotechnice, ochronie, nawożeniu. Drugi dzień konferencji (blok pięciu wykładów) został w tym roku zadedykowany czereśni. Jak co roku sesji wykładowej towarzyszyć będzie wystawa środków produkcji sadowniczej i oferta firm świadczących różne usługi dla producentów owoców.

pg

25 Spotkanie Sadownicze Sandomierz odbędzie się 27 i 28 stycznia w Hali Widowiskowo-Sportowej w Sandomierzu przy ul. Patkowskiego 2A. Wstęp wolny, początek godz. 9.00. Program konferencji towarzyszącej targom można znaleźć tutaj. Więcej na ten temat: www.spotkaniesadownicze.pl