Róża czteropłatkowa

Róża czteropłatkowa (Rosa omeiensis Rolfe) jest przez niektórych dendrologów (Krüssmann 1986) traktowana jako jedna z sześciu odmian geograficznych Rosa sericea Lindl. (Rosa sericea var. omeiensis (Rolfe) Rowley). Według najnowszego atlasu drzew i krzewów Chin (Atlas of Woody Plants of China, 2009) w Chinach występują tylko dwa gatunki z tej grupy taksonów: Rosa omeiensis i Rosa sericea.

Pierwsza z nich ma duży zasięg w środkowych Chinach, występuje na terenach od 5 do 9 strefy klimatycznej, natomiast R. sericea rośnie w południowych Chinach i w Himalajach, od 7 do 9 strefy klimatycznej. Typowy gatunek R. omeiensis jest u nas bardzo rzadko uprawiany, natomiast częściej spotykana jest odmiana pteracantha, o gęsto ułożonych na pędach i szerokich u nasady kolcach (czyt. też „Szkółkarstwo” 4/2008). Zamieszanie jest również w przypadku tej formy – przez różnych autorów jest ona uważana za odmianę geograficzną, formę botaniczną lub kultywar ‘Pteracantha’. Nasiona róży czteropłatkowej zebrałem w październiku 1995 roku na górze Emei, jednej z czterech świętych gór w Chinach, zwanej także „królestwem roślin” (z ang. botanical kingdom). Góra ta znajduje się w prowincji Syczuan, w regionie pasma gór Omei, w strefie subtropikalnej (29°35’N, 103°20’E). W części wierzchołkowej góry, mającej 3099 metrów n.p.m., średnia wieloletnia temperatura stycznia wynosi jednak –7,9°C, podczas gdy u jej podstawy, na wysokości około 500 metrów, +7,1°C. Schodząc ze szczytu góry, na wysokości około 2800 metrów n.p.m., zebrałem zaschnięte owocki nieznanego mi gatunku róży, o drobnych listkach. Nasiona wysiano jesienią, przeleżały jeden rok i skiełkowały w 1997 r. W 1999 r. posadzono dwa okazy na terenie alpinarium w Rogowie. Są to niewielkie krzewy o wyprostowanych pędach, mają obecnie 1,5 metra wysokości. Młode pędy są pokryte od dołu gęsto szczecinkami, a starsze spłaszczonymi, czerwonymi kolcami, „na krzyż”, rozmieszczonymi dość rzadko. Białe kwiaty mają 3–4 cm średnicy, owoce są czerwone, ich szypułki silnie zgrubiałe, żółte u nasady , a zaschnięte działki kielicha i resztki okwiatu utrzymują się dość długo.

Kwitnienie i owocowanie jest niezbyt obfite, nieliczne owocki dość wcześnie opadają, nie zanotowano, jak dotychczas, znaczących uszkodzeń mrozowych. Ta oryginalna róża może nie jest tak efektowna i ozdobna w porównaniu z wieloma innymi gatunkami, a szczególnie odmianami uprawnymi, ale z uwagi na swoją oryginalność jest warta rozpowszechnienia.

Related Posts

None found

Poprzedni artykułGrójeckie jabłko w tematycznej wiosce
Następny artykułDoroczne spotkanie Stowarzyszenia Polskich Szkółkarzy

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.