Łubin trwały pochodzi z Ameryki Północnej, ale w stanie zdziczałym rośnie również w Europie. Rośliny osiągają wysokość 80–150 cm. Liście są dłoniaste, złożone z 9–17 lancetowatoeliptycznych listków. Wzniesione, zazwyczaj nierozgałęzione kwiatostany pojawiają się pod koniec maja i w czerwcu. Główny okres kwitnienia przypada na czerwiec i lipiec, a po przycięciu rośliny kwitną ponownie jesienią. Kwiaty są niebieskie, fioletowe, różowe lub białe, zebrane w gęste grona o długości 30–60 cm.
Odmiany łubinu
Wśród tych rozmnażanych z siewu warto zwrócić uwagę na grupy: Russell (mieszańcowa) – obejmuje kreacje o szerokiej gamie barw i dużych kwiatach, rośliny osiągają wysokość 100 cm, są to: ‘Kastellan’ – o kwiatach niebiesko- -białych, ‘Schlossfrau’ – o różowo- -białych; ‘Edelknaben’ i ‘Mein Schloss’ – o karminowoczerwonych, ‘Fräulein’ – o białych i ‘Kronleuchter’ – o żółtych; Gallery – łubiny te osiągają wysokość do 50 cm: ‘Gallery Blau’ – o kwiatach niebieskich, ‘Gallery Gelb’ – o żółtych; ‘Gallery Rosa’ – o różowych, ‘Gallery Rot’ – o karminowoczerwonych; Camelot – odmiany o kwiatach białych, różowych, czerwonych lub niebieskich, rośliny mają zwarty pokrój, dorastają do wysokości 40–50 cm.
Odmiany z grupy Gallery
Wegetatywnie rozmnaża się odmiany z grupy West CountryTM: ‘Beefeater’ – o kwiatach czerwonych, zebranych w grona o długości 90 cm, kępa roślin osiąga wysokość 60 cm i szerokość 40 cm; ‘Blossom’ – o różowo- białych kwiatostanach o długości ok. 75 cm, dorastająca do wysokości 50 cm i szerokości 30 cm; ‘Cashmere Cream’ – o kwiatostanach czerwonych o długości ok. 90 cm, rośliny dorastają do wysokości 60 cm i szerokości 45 cm; ‘Desert Sun’ – o kwiatostanach żółtych o długości 90 cm, kępa roślin dorasta do wysokości 60 cm i szerokości 40 cm; ‘Gladiator’ – o kwiatostanach o długości ok. 60 cm, pomarańczowo-żółtych, dorastająca do wysokości 30 cm przy podobnej szerokości; ‘Manhattan Lights’ – o kwiatostanach długości 90 cm, rośliny osiągają wysokość 60 cm i szerokość ok. 40 cm; ‘Persian Slipper’ – o niebieskich kwiatach zebranych w grona o długości 60 cm, rośliny osiągają wysokość i szerokość 30 cm; ‘Polar Princess’ – o kwiatostanach długości ok. 70 cm, białych, rośliny dorastają do wysokości i szerokości ok. 40 cm; ‘Salmon Star’ – o okazałych, 90-centymetrowych, pomarańczowołososiowych kwiatostanach, osiąga wysokość 60 cm i szerokość ok. 40 cm; ‘Towering Inferno’ – pomarańczowoczerwone kwiaty zebrane są w grona o długości 90 cm, kępy roślin osiągają wysokość 60 cm i szerokość 40 cm.
Rozmnażanie łubinu
Łubiny najczęściej rozmnaża się z nasion wysiewanych od marca w szklarni lub w maju i w czerwcu do gruntu. Do wyprodukowania 1000 roślin należy wysiać około 50 g nasion (w 1 g jest ich około 40). Przed siewem powinny być one zaprawione preparatami przeciwko chorobom grzybowym. Nasiona umieszcza się po dwa lub trzy w komórkach palet wielootworowych i przykrywa cienką warstwą wermikulitu w celu utrzymania równomiernej wilgotności. Temperatura do kiełkowania powinna wynosić 18–22°C. Wegetatywnie rozmnaża się tylko nieliczne odmiany. Sadzonki pędowe sporządza się w lutym–marcu, odrywając je od rośliny matecznej z częścią karpy. Coraz częściej, głównie w wypadku odmian licencjonowanych, łubiny rozmnażane są metodą kultur tkankowych.
Uprawa łubinu
Łubin wymaga podłoży lekkich, przepuszczalnych, ubogich w związki wapnia. Podłoże do wysiewu nasion powinno mieć odczyn 5,8– 6,0, a na późniejszych etapach uprawy – 5,8–6,2. Młode rośliny po wytworzeniu liści właściwych zaleca się dokarmiać raz w tygodniu nawozami wieloskładnikowymi z dawką azotu nieprzekraczającą 100 ppm. Groźnymi chorobami w uprawie są mączniak prawdziwy oraz zgnilizny bakteryjne lub grzybowe.
Zastosowanie łubinu
Łubin trwały zaliczany jest do podstawowego asortymentu bylin rabatowych, nadaje się do nasadzeń grupowych, np. w sąsiedztwie wilczomleczy czy kocimiętki. Może być także wykorzystywany w uprawie na kwiaty cięte, które zachowują trwałość przez ok. 10–15 dni.
Odmiany z grupy Russell
Dr inż. Piotr Czuchaj
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Fot. P. Czuchaj
Artykuł pochodzi z numeru 6/2015 miesięcznika „Rośliny Ozdobne”