Liatra kłosowa

Do rodzaju liatra (Liatris) zalicza się około 40 gatunków roślin wieloletnich zielnych, które należą do rodziny astrowatych (Asteraceae). W stanie naturalnym występują w Ameryce Północnej. Wśród nich najpopularniejsza jest liatra kłosowa (L. spicata).

Liatra kłosowa dorasta do wysokości 60–120 cm. Liczne, równowąskie liście osiągają długość 10–40 cm. Osadzone na wydłużonych pędach fioletowoliliowe kwiaty zebrane są w koszyczki podobne do pędzelków. Kwiatostany kształtem przypominają maczugę. Charakterystyczną cechą liatry jest kolejność rozwijania się koszyczków: jako pierwsze rozkwitają te na szczycie pędu i kolejno położone niżej – od wierzchołka kwiatostanu ku dołowi. Roślina ta kwitnie od lipca do października.

Liatra należy do bylin typu korzeniowo-łodygowego, podtypu rizokaulofitów bulwiastych, co oznacza, że najważniejszymi organami podziemnymi są bulwy.

Liatra kłosowa 'Kobold'

Rozmnażanie
Liatra może być rozmnażana z siewu, przez bulwy lub przez podział rozrośniętych karp. Termin siewu przypada od stycznia do marca (produkcja letnia na zewnątrz) lub w kwietniu, bezpośrednio do gruntu. W 1 g jest około 300 nasion, a do wyprodukowania 1000 roślin należy ich wysiać 10 g. Nasiona najlepiej umieszczać w paletach wielootworowych i przykrywać cienką (do kiełkowania wymagany jest dostęp światła) warstwą wermikulitu, co zapewni odpowiednią wilgotność. Temperatura podłoża w okresie kiełkowania powinna wynosić 18–21°C. Obniżając temperaturę w nocy do 6°C, można przyspieszyć kiełkowanie nasion. Wschody trwają 2–3 tygodnie. Po tym okresie temperaturę należy stopniowo obniżać do 16–18°C. Po kolejnych czterech tygodniach siewki pikuje się do palet o większych komórkach, a po następnych 6–8 tygodniach mogą one być sadzone do doniczek. Firmy produkujące rozsad przesadzają młode rośliny do palet o liczbie komórek poniżej 100 i oferują je do sprzedaży w kolejnym roku, już po wstępnym chłodzeniu tych bylin.

Uprawa
Podłoże może być torfowe z dodatkiem gliny (15–30%) i rozluźniającego materiału, np. perlitu, piasku lub przekompostowanej kory sosnowej (0–20%). Jego odczyn pH powinien wynosić 6,0– 6,5. Rośliny można sadzić pojedynczo do doniczek o średnicy 12–15 cm lub po 2–3 okazy do doniczek 3–5-litrowych. Korzystnym rozwiązaniem jest dodanie do podłoża nawozu wieloskładnikowego o spowolnionym działaniu, w dawce 1,5– 2 kg/m3. W wypadku młodych okazów po wytworzeniu liści właściwych zaleca się dokarmianie nawozami wieloskładnikowymi w dawce 75–100 ppm N, a po posadzeniu do doniczek – 150–200 ppm N.
 
Od końca września rośliny należy wprowadzać w okres spoczynku. Liatra kłosowa do zakwitnięcia wymaga długiego, 14-godzinnego dnia. Do kwitnienia nie jest konieczne przechłodzenie roślin, jednak poddanie roślin działaniu temperatury ok. 5°C przez 10–12 tygodni wpływa korzystnie na jakość i obfitość kwitnienia.

Zastosowanie
Liatra kłosowa świetnie prezentuje się na rabatach w sąsiedztwie zarówno bylin kwitnących, jak i tych o ozdobnych liściach – bylicy, nachyłka wielkokwiatowego, liliowców, floksa wiechowatego, słoneczniczka i jastruna (złocienia). Nadaje się także do uprawy na kwiat cięty. Kwiaty wabią liczne owady zapylające.

Liatra kłosowa 'Floristan Weiβ'

Dr inż. Piotr Czuchaj
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Fot. P. Czuchaj

Artykuł pochodzi z numeru 1/2017 miesięcznika „Rośliny Ozdobne”

Related Posts

None found

Poprzedni artykułRekordowa sprzedaż hiszpańskich bakłażanów
Następny artykułW. Brytania: supermarkety racjonują sałatę lodową i brokuły

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.