Koniczyna biała osiąga wysokość 15–20 cm, natomiast pokładające się pędy mogą dorastać do długości nawet 30 cm. Łodygi mają tendencję do tworzenia korzeni przybyszowych w węzłach, przez co rośliny tworzą zwarte kępy. U gatunku liście są złożone z trzech mniejszych listków, które są odwrotnie jajowate i drobno ząbkowane. Na górnej stronie listków znajduje się srebrzysty rysunek. Główkowate kwiatostany (o średnicy 1,5–2,5 cm) wyrastają z kątów liści. Kwiaty są białe, intensywnie pachnące, pojawiają się od maja do października.
Odmiany
Na rynku dostępne jest kilka odmian koniczyny białej: ‘Aureum’ – o liściach żółtozielonych; ‘Atropurpureum’ – o liściach czterolistkowych, ciemnopurpurowoczerwonych; ‘Debbie’ – o białych kwiatach i purpurowo zabarwionych liściach; ‘Dark Debbie’ – nowa odmiana o brązowoczarnych liściach i białych kwiatach; ‘Dragon’s Blood’ – odmiana o trójkolorowych liściach, na brzegu białych, wzdłuż nerwu głównego bordowych, a u nasady zielonych, oraz białych kwiatach; ‘Isabella’ – o purpurowoczerwonych, zielonych u nasady listkach i różowych kwiatach; ‘Jessica’ – okazała odmiana o białych kwiatach i zielonych liściach z czerwoną plamą u nasady każdego z trzech listków; ‘Josephine’ – jedna z najnowszych odmian o zielonych liściach z czerwonym rysunkiem wzdłuż nerwu głównego, zaczynającym się od połowy listka aż do jego nasady, o białych kwiatach; ‘Leonore’ – nowa odmiana o jasnozielonych liściach z czerwoną plamą pośrodku i białych kwiatach; ‘Purpur’ – o purpurowych liściach i białych kwiatach, charakteryzuje się bardzo wyrównanym wzrostem i zwartym pokrojem; ‘Spring’ – o białych kwiatach i zielonych liściach z ciemniejszym wybarwieniem w ich środkowej części.
‘Debbie’
‘Dragon’s Blood’
Rozmnażanie
Koniczynę rozmnaża się bardzo łatwo przez podział wczesną wiosną lub po kwitnieniu. Odmiany o barwnych liściach najlepiej dzielić od lutego do marca za pomocą wierzchołkowych sadzonek pędowych. Nowe odmiany często podlegają ochronie licencyjnej i rozmnażanie ich bez zgody hodowcy jest zabronione. Koniczynę, zwłaszcza gatunek, można również rozmnażać przez siew nasion. Do wyprodukowania 1000 roślin należy wysiać 3 g nasion. Kiełkują dość szybko w podłożu o temperaturze 20°C. Po skiełkowaniu zaleca się jej obniżenie o około 2°C.
Uprawa
Koniczyna nie ma dużych wymagań co do gleby, powinna być jednak uprawiana na glebach przepuszczalnych z domieszką gliny. W produkcji pojemnikowej podłoże powinno mieć pH 5,5–6,5. W czasie wzrostu należy unikać jego przesychania, gdyż grozi to zwijaniem i matowieniem liści (po podlaniu rośliny szybko się jednak regenerują). Koniczyna ma niewielkie wymagania pokarmowe, ponieważ jak większość roślin bobowatych (motylkowatych) ma zdolność wiązania azotu z atmosfery, czym wzbogaca glebę w składniki pokarmowe.
‘Jessica’
Zastosowanie
Ozdobne formy koniczyny białej nadają się do ogrodu naturalistycznego, na rabaty, mogą być wykorzystywane także jako rośliny okrywowe lub obwódkowe. Dzięki pokładającym się, licznym pędom może być uprawiana również w pojemnikach z innymi roślinami kwitnącymi. Koniczyny nadają się na stanowiska słoneczne i lekko ocienione.
‘Purpur’
Dr inż. Piotr Czuchaj
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Fot. P. Czuchaj
Artykuł pochodzi z numeru 1/2015 miesięcznika „Rośliny Ozdobne”
