Każdego roku do konkursu zgłaszane jest około 400 różnych taksonów, spośród których komitet organizacyjny akcji „Bylina Roku” nominuje do finału tylko trzy lub cztery rośliny. Pretendentki do tytułu muszą być przydatne do uprawy w różnych warunkach klimatycznych, łatwo się mnożyć, charakteryzować się dobrą zdrowotnością oraz zachowywać walory ozdobne jak najdłużej w okresie wegetacji.
W 2017 r. na „Bylinę Roku” wybrano trojeść bulwiastą. Ta roślina z rodziny toinowatych (Apocynaceae) pochodzi z kontynentalnej części Ameryki Północnej. Rośnie dziko na terenach preriowych USA i Kanady w strefach 4.–9. USDA. Rośliny tworzą kępy pędów dorastających do wysokości około 60 cm i gęsto pokrytych ułożonymi spiralnie, lancetowatymi, owłosionymi liśćmi (mogą mieć 5–12 cm długości).
Latem, mniej więcej od połowy czerwca do sierpnia, na wierzchołkach pędów tworzą się zebrane w nibybaldachy liczne pomarańczowe kwiaty. Są one bardzo charakterystyczne, gdyż pięć płatków ich korony ma typowy wygląd, a pozostałe pięć jest skręconych w formie skierowanych ku górze kapturów z charakterystycznym rożkowatym wyrostkiem. U odmiany ogrodowej ‘Hello Yellow’ kwiaty są żółte. Zaletą trojeści jest także fakt, że jej kwiaty są bardzo licznie i chętnie odwiedzane przez motyle oraz inne owady (angielska nazwa tego gatunku to „butterfly weed”, czyli motyli chwast).
Owocem trojeści bulwiastej jest owłosiona torebka, po dojrzeniu pękająca wzdłuż jednego boku i uwalniająca nasiona z aparatem lotnym pomagającym im rozprzestrzeniać się z wiatrem (w ogrodzie zalecane jest wcześniejsze usuwanie torebek nasiennych, gdyż roślina łatwo daje obfity samosiew).
Bylina ta dobrze rośnie na przeciętnych, dobrze zdrenowanych glebach, na stanowiskach słonecznych. Dzięki tworzeniu długich bulwiastych korzeni stosunkowo dobrze znosi suszę, ale nie lubi przesadzania. Najczęściej rozmnaża się ją z nasion, które świeże kiełkują zwykle w 50–80%. Ze względu na palowy korzeń podział roślin nie jest łatwy i można go przeprowadzać tylko wczesną wiosną.
Bylina ta, sadzona w większych grupach, jest przydatna do tworzenia ogrodów preriowych, m.in. z trawami ozdobnymi czy jeżówkami. W ogrodzie ładnie komponuje się także z floksami wiechowatymi, liliowcami, liatrami oraz szałwiami.
Kwiatostany mogą być także używane na kwiaty cięte, które charakteryzują się bardzo dobrą trwałością. Ścięte pędy najlepiej umieścić od razu w ciepłej wodzie lub wcześniej schłodzić przez 12 godzin i po tym zabiegu włożyć do zimnej wody, co w obu wypadkach zapobiega zatykaniu wiązek przewodzących przez wydzielany przez roślinę mleczny sok. Istnieją odmiany tego gatunku (np. Red King®, Bicolored Red®) oraz mieszańcowe (np. Asclepias Beatrix®), które można produkować na kwiaty cięte.
WG
Na podstawie informacji prasowych
Perennial Plant Association
Artykuł pochodzi z numeru 3/2017 dwumiesięcznika „Szkółkarstwo”
