Pod hasłem "Jak zaistnieć na rynku europejskim" firma Rijk Zwaan zorganizowała 9 września w Gołuchowie spotkanie dla producentów warzyw pod osłonami. Zaprezentowano odmiany pomidorów, ogórków, które już są znane polskim ogrodnikom, a także nowości, przygotowywane z myślą o rynku polskim oraz unijnym. Na tym pierwszym sprawdzić się może pomidor Loredana F1 — odmiana o mięsistych, twardych owocach (fot. 1) ważących około 150 g. Pierwsze próby z tą odmianą w Polsce wypadły bardzo dobrze. Owoce (zawiązują się w wyrównanych gronach po 5 lub 6 sztuk) miały wysoką jakość i były wyjątkowo trwałe, co jest cechą szczególnie cenioną przez handlowców. Loredanę F1 polecano zwłaszcza do wczesnych nasadzeń, od stycznia. W aspekcie rynku unijnego mówiono przede wszystkim o pomidorach o masie 100–125 g, które są tam najważniejsze (udział pomidorów mięsistych jest niewielki). W tej grupie firma Rijk Zwaan także przedstawiła kilka nowości (np. Mecano F1, Caluna F1 czy Caransa F1), choć najwięcej uwagi poświęcono znanej już u nas odmianie Cedrico F1 — najważniejszej na rynku niemieckim i holenderskim. W samej Holandii plantacje tej odmiany pod osłonami zajmują ponad 400 ha.
Fot. 1. Loredana F1 — jedna z nowych odmian pomidorów o owocach o masie około 150 g
Najwięcej uwagi poświęcono jednak w Gołuchowie sytuacji na rynkach poszczególnych krajów UE oraz kosztom produkcji pomidorów i ogórków. Jrg Werner (fot. 2), który od 1999 r. zajmuje się w firmie Rijk Zwaan marketingiem, mówił o tym, jakich pomidorów poszukuje się na unijnym rynku. Na początku przedstawił głównych "pomidorowych graczy" we Wspólnocie. Najważniejszymi dostawcami pomidorów spod osłon na rynek unijny są Holandia, Hiszpania, Belgia i Włochy, największym odbiorcą — Niemcy (rocznie produkuje się tam około 44 000 ton, konsumuje — 615 000 ton). Polska na tym rynku zdaniem J. Wernera, nie liczy się wcale.
Fot. 2. Jrg Werner (po prawej) i Gerd van Megen przedstawili polskim producentom informacje o unijnym rynku pomidorów oraz ogórków
Na niemieckim rynku pomidorów dwie trzecie stanowią odmiany o owocach o masie 90–125 g — oferowane w gronach lub luzem. Te drugie uznawane są powszechnie za produkt tani, gorszej jakości — w tym sezonie w niektórych dyskontach w Niemczech oferowano je po około 0,20 euro/kg, a w takich sklepach obecnie w Niemczech sprzedaje się większość warzyw. Sieci te handlują jednak tylko trzema typami pomidorów — owocami o masie 90–125 g oferowanymi luzem, pomidorami w gronach (również o masie pojedynczych owoców 90–125 g) oraz koktajlowymi i w typie cherry. Najszybciej rośnie zapotrzebowanie na pomidory koktajlowe, nieco wolniej na owoce o masie 90–125 g w gronach. Nie zmienia się popyt na owoce w typie cherry oraz mięsiste, ogólnie spada — na pomidory oferowane luzem. W Polsce produkujemy głównie odmiany mięsiste, w których uprawie wyspecjalizowali się w Europie również Belgowie. To oni są i będą naszym największym konkurentem, dopóki nie zaczniemy produkować pomidorów o mniejszej masie owoców, odmian gronowych i koktajlowych, które na Zachodzie są najważniejsze.
Gerd van Megen (fot. 2), doradca produkcyjny w firmie Rijk Zwaan, na co dzień pracujący na pograniczu holendersko-niemieckim, przedstawił informacje o kosztach produkcji pomidorów oraz ogórków w tych krajach. W Holandii ogórki produkuje się pod osłonami w 2 (na 220 ha) lub 3 cyklach (400 ha) rocznie, w Niemczech — w 2 (80 ha) lub jednym (50 ha) — przed i po uprawie ogórków miejsce zajmuje sałata krucha. Przy dwóch nasadzeniach w roku i łącznych zbiorach 130 owoców ogórków z metra kwadratowego (ponad 90% stanowią odmiany o długich owocach o masie 500–600 g) całkowite koszty produkcji w 2003 r. wyniosły średnio 260 655 euro/ha (największy udział ma amortyzacja szklarni — 80 000 euro, ogrzewanie — 72 500 euro, zakup rozsady — 22 600 euro oraz nawozy — 18 000 euro). Średnia hurtowa cena ogórków wynosiła około 0,26 euro/szt. Przychód z hektara uprawy wyniósł więc około 338 000 euro.
Tak szczegółowych danych nie podano dla pomidorów, których produkcja w tym roku nie była tak opłacalna, jak ogórków. Niektórzy analitycy przypuszczają nawet, że w Niemczech oraz w Holandii, po minionym sezonie może zbankrutować około 10% gospodarstw uprawiających pomidory na powierzchni 1,5–2 ha. Przy plonach nieprzekraczających 50 kg/m2 średnia hurtowa cena pomidorów w Niemczech wyniosła w tym roku około 0,7 euro/kg, w Holandii — 0,5–0,55 euro/kg (w ubiegłym roku, odpowiednio, 1,2–1,5 euro/kg i 0,85 euro/kg). Wyższe ceny, które otrzymują producenci niemieccy (rodzima produkcja pokrywa zaledwie 6% zapotrzebowania), wynikają z tego, że tamtejsi konsumenci są skłonni płacić więcej za pomidory krajowej produkcji.
Informacje o kosztach i cenach są coraz ważniejsze dla producentów warzyw pod osłonami, dlatego — począwszy od 2005 roku — klienci firmy Rijk Zwaan będą otrzymywać za pośrednictwem internetu cotygodniowe informacje o cenach pomidorów na giełdach UE.
Pod hasłem „Jak zaistnieć na rynku europejskim” firma Rijk Zwaan zorganizowała 9 września w Gołuchowie spotkanie dla producentów warzyw pod osłonami. Zaprezentowano odmiany pomidorów, ogórków, które już są znane polskim ogrodnikom, a także nowości, przygotowywane z myślą o rynku polskim oraz unijnym. Na tym pierwszym sprawdzić się może pomidor Loredana F1 — odmiana o mięsistych, twardych owocach (fot. 1) ważących około 150 g. Pierwsze próby z tą odmianą w Polsce wypadły bardzo dobrze. Owoce (zawiązują się w wyrównanych gronach po 5 lub 6 sztuk) miały wysoką jakość i były wyjątkowo trwałe, co jest cechą szczególnie cenioną przez handlowców. Loredanę F1 polecano zwłaszcza do wczesnych nasadzeń, od stycznia. W aspekcie rynku unijnego mówiono przede wszystkim o pomidorach o masie 100–125 g, które są tam najważniejsze (udział pomidorów mięsistych jest niewielki). W tej grupie firma Rijk Zwaan także przedstawiła kilka nowości (np. Mecano F1, Caluna F1 czy Caransa F1), choć najwięcej uwagi poświęcono znanej już u nas odmianie Cedrico F1 — najważniejszej na rynku niemieckim i holenderskim. W samej Holandii plantacje tej odmiany pod osłonami zajmują ponad 400 ha.
Fot. 1. Loredana F1 — jedna z nowych odmian pomidorów o owocach o masie około 150 g
Najwięcej uwagi poświęcono jednak w Gołuchowie sytuacji na rynkach poszczególnych krajów UE oraz kosztom produkcji pomidorów i ogórków. Jrg Werner (fot. 2), który od 1999 r. zajmuje się w firmie Rijk Zwaan marketingiem, mówił o tym, jakich pomidorów poszukuje się na unijnym rynku. Na początku przedstawił głównych „pomidorowych graczy” we Wspólnocie. Najważniejszymi dostawcami pomidorów spod osłon na rynek unijny są Holandia, Hiszpania, Belgia i Włochy, największym odbiorcą — Niemcy (rocznie produkuje się tam około 44 000 ton, konsumuje — 615 000 ton). Polska na tym rynku zdaniem J. Wernera, nie liczy się wcale.
Fot. 2. Jrg Werner (po prawej) i Gerd van Megen przedstawili polskim producentom informacje o unijnym rynku pomidorów oraz ogórków
Na niemieckim rynku pomidorów dwie trzecie stanowią odmiany o owocach o masie 90–125 g — oferowane w gronach lub luzem. Te drugie uznawane są powszechnie za produkt tani, gorszej jakości — w tym sezonie w niektórych dyskontach w Niemczech oferowano je po około 0,20 euro/kg, a w takich sklepach obecnie w Niemczech sprzedaje się większość warzyw. Sieci te handlują jednak tylko trzema typami pomidorów — owocami o masie 90–125 g oferowanymi luzem, pomidorami w gronach (również o masie pojedynczych owoców 90–125 g) oraz koktajlowymi i w typie cherry. Najszybciej rośnie zapotrzebowanie na pomidory koktajlowe, nieco wolniej na owoce o masie 90–125 g w gronach. Nie zmienia się popyt na owoce w typie cherry oraz mięsiste, ogólnie spada — na pomidory oferowane luzem. W Polsce produkujemy głównie odmiany mięsiste, w których uprawie wyspecjalizowali się w Europie również Belgowie. To oni są i będą naszym największym konkurentem, dopóki nie zaczniemy produkować pomidorów o mniejszej masie owoców, odmian gronowych i koktajlowych, które na Zachodzie są najważniejsze.
Gerd van Megen (fot. 2), doradca produkcyjny w firmie Rijk Zwaan, na co dzień pracujący na pograniczu holendersko-niemieckim, przedstawił informacje o kosztach produkcji pomidorów oraz ogórków w tych krajach. W Holandii ogórki produkuje się pod osłonami w 2 (na 220 ha) lub 3 cyklach (400 ha) rocznie, w Niemczech — w 2 (80 ha) lub jednym (50 ha) — przed i po uprawie ogórków miejsce zajmuje sałata krucha. Przy dwóch nasadzeniach w roku i łącznych zbiorach 130 owoców ogórków z metra kwadratowego (ponad 90% stanowią odmiany o długich owocach o masie 500–600 g) całkowite koszty produkcji w 2003 r. wyniosły średnio 260 655 euro/ha (największy udział ma amortyzacja szklarni — 80 000 euro, ogrzewanie — 72 500 euro, zakup rozsady — 22 600 euro oraz nawozy — 18 000 euro). Średnia hurtowa cena ogórków wynosiła około 0,26 euro/szt. Przychód z hektara uprawy wyniósł więc około 338 000 euro.
Tak szczegółowych danych nie podano dla pomidorów, których produkcja w tym roku nie była tak opłacalna, jak ogórków. Niektórzy analitycy przypuszczają nawet, że w Niemczech oraz w Holandii, po minionym sezonie może zbankrutować około 10% gospodarstw uprawiających pomidory na powierzchni 1,5–2 ha. Przy plonach nieprzekraczających 50 kg/m2 średnia hurtowa cena pomidorów w Niemczech wyniosła w tym roku około 0,7 euro/kg, w Holandii — 0,5–0,55 euro/kg (w ubiegłym roku, odpowiednio, 1,2–1,5 euro/kg i 0,85 euro/kg). Wyższe ceny, które otrzymują producenci niemieccy (rodzima produkcja pokrywa zaledwie 6% zapotrzebowania), wynikają z tego, że tamtejsi konsumenci są skłonni płacić więcej za pomidory krajowej produkcji.
Informacje o kosztach i cenach są coraz ważniejsze dla producentów warzyw pod osłonami, dlatego — począwszy od 2005 roku — klienci firmy Rijk Zwaan będą otrzymywać za pośrednictwem internetu cotygodniowe informacje o cenach pomidorów na giełdach UE.
