Chodzi tu głównie o środki poprawiające właściwości gleby oraz stymulatory wzrostu. Do połowy 2007 r. ich dystrybutorzy skazani byli na wielomiesięczne, nawet wieloletnie starania o zalegalizowanie takich produktów, najczęściej w ramach ustawy o ochronie roślin (jako regulatory wzrostu, fungicydy lub insektycydy).
Obecnie coraz więcej firm korzysta z tej „furtki” w ustawie o nawozach i wprowadza na rynek „wzbogacone” produkty, zawierające często poza konwencjonalnymi składnikami odżywczymi dla roślin także hormony roślinne czy pożyteczne mikroorganizmy. Komponenty te współdziałając ze sobą wpływają kompleksowo na kondycję rośliny. Dobrze odżywiona jest w stanie przeciwdziałać porażeniu przez patogeny czy błyskawicznie regenerować straty powstałe w efekcie żerowania szkodników. Potraktowana tymi niekonwencjonalnymi nawozami”z „wartością dodaną” w formie akuksyn czy cytokinin szybciej rośnie w stresowych warunkach wywołanych czynnikami abiotycznymi (nieodpowiednie – temperatura lub zawartość wody w podłożu, nasłonecznienie, ale także działanie fitotoksycznych substancji chemicznych, itp.). Naturalna odporność rośliny w formie zasobów fitoaleksyn wzmacniana jest naniesionymi na nią lub w jej otoczenie mikroorganizmami, które często są antagonistami wobec patogenów (to znaczy pewne z nich żyją kosztem czynników chorobotwórczych, a inne – symbiotyczne dla rośliny uprawnej – aktywnie zdobywają przestrzeń życiową, szybko zasiedlają i rozwijają się na przykład na korzeniach rośliny uprawnej, przez co wygrywają konkurencję z patogenami. Zazwyczaj takie preparaty zawierające mikroorganizmy zalecane są do doglebowej aplikacji. Niejednokrotnie zdarza się podczas zabiegu nanieść roztwór na roślinę. Takie przypadkowe jej potraktowanie nie jest szkodliwe. Mikroorganizm rozwijając się na powierzchni rośliny może również natrafić na źródło pokarmu w formie patogena czy szkodnika (grzyby entomopatogenne) i ograniczy wzrost populacji agrofaga. Taki efekt uboczny obserwuje się jedynie przy wysokiej wilgotności powietrza w otoczeniu rośliny, a jeśli populacja organizmu szkodliwego jest bardzo duża, to dawka startowa pożytecznego mikroorganizmu nie zawsze bywa efektywna.
Wśród dopuszczonych na podstawie przepisów o nawozach i nawożeniu są też produkty zawierające wyciągi z roślin, które są rzadko porażane przez patogeny (grejpfrut, pomarańcza, krzew herbaciany) czy zasiedlane przez szkodniki (czosnek). Takie ich właściwości mogą wspomagać efekt obronny rośliny uprawnej, a przez to konwencjonalną ochronę.
Ministrowie odpowiedzialni za rolnictwo oraz zdrowie dopuścili ostatnio do obrotu także produkt zawierający jony srebra w roztworze nadtlenku wodoru (woda utleniona). Produkt ten wprowadzony do podłoża, w którym uprawia się rośliny ozdobne stymuluje ich szybki wzrost – rozkłada się bowiem między innymi na tlen uaktywniający procesy życiowe. Powstające przy okazji jony srebra działają biobójczo na wirusy, bakterie i grzyby. Inkrustacja jonami srebra tkanin wykorzystywanych w chirurgii jest procesem coraz bardziej powszechnym. O takich właściwościach srebra świadczą także zalecenia naszych przodków. Powszechne było bowiem, iż medykamenty doustne podawało się jedynie na srebrnych łyżeczkach. O sterylizacji leków nie było wówczas mowy, a wprowadzenie do chorego organizmu dodatkowych mikroustrojów mogło być brzemienne w skutki.
Na rynku dostępne są też nawozy, których roztwory wodne mają bardzo wysokie pH. Takie zasadowe ciecze bywają zabójcze dla grzybów chorobotwórczych, które zazwyczaj rozwijają się w środowisku kwaśnym.
Charakterystyki wyżej wymienionych produktów, ich nazwy i informacje o dystrybutorach zawarte są w przygotowanych przez nasze wydawnictwo książkach „Nawozy i środki wspomagające do upraw polowych” oraz „Nawozy i środki wspomagające do upraw pod osłonami”.
