Krzewy jagodowe rosnące w gruncie można efektywnie odżywiać za pomocą znanej i wykorzystywanej od dawna w naszym sadownictwie techniki – fertygacji. To technika wymagająca nakładów, których zwrot (z nawiązką) jest możliwy po spełnieniu kilku podstawowych warunków. Trzeba też pamiętać, że poprzez fertygację można tylko wspomóc efekty nawożenia posypowego.
Omówił je dr Zbigniew Jarosz z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Należy zacząć od kwestii jakości wody. Najbardziej przydatna dla fertygacji jest ta, o najniższej zawartości makro- i mikroskładników. Nadmierna zawartość jonów balastowych – jak jonów sodu – uniemożliwia wykorzystanie takiej wody do fertygacji.
Aplikowana roślinom pożywka powinna mieć optymalną dla roślin kwasowość (odczyn pH). Najczęściej trzeba ją zakwaszać, służą do tego kwasy azotowy, siarkowy, ortofosforowy lub chlorowodorowy. Kwas ortofosforowy należy wykorzystywać ze szczgólną ostrożnością, by nie dostarczyć z nim nadmiaru fosforanów. Zwłaszcza borówka wysoka jest wrażliwa na to – fosforany wpływają negatywnie na mikoryzę w jej ryzosferze. Równie istotne jest regulowanie stężenia pożywki oraz jej składu w zależności od warunków oraz fazy rozwoju roślin. Ostatnio do mineralnych składników do pożywki dodaje się substancji stymulujących ryzosferę. Funkcje tych aktywatorów pełnią wolne aminokwasy. Handel dysponuje już szeregiem produktów o takim przeznaczeniu.
Poprawne wykorzystanie fertygacji wymaga wiedzy o posiadanej glebie. Dokładna analiza gleby – lepiej wykonać ją metodą uniwersalną (ogrodniczą) – daje ona więcej dokładnych informacji od najczęściej wykorzystywanej przez sadowników metody Egnera-Riehma.
pg
