Czysto niebieska barwa trafia się w bogatym przecież świecie kwiatów nieczęsto. Przekora pcha więc ludzi do zmienienia tego stanu rzeczy. Barwienie kwiatów przestało wystarczać – usiłowano zrealizować ambitniejszy wariant – wywołać naturalne niebieskie zabarwienie kwiatów u gatunków, które takich procesów same dotąd nie przeprowadzały.
Selekcja, której celem jest otrzymanie niebieskiej barwy kwiatu trwa już długie lata. Wysiłki te kończą się jednak na pograniczu sukcesu. Otrzymane barwy mają odcienie purpury bądź czerwieni. Skomplikowanym przemianom antocyjanów przyjrzeli się japońscy naukowcy pod kierownictwem Naonobu Noda z Narodowej Organizacji Rolnictwa i Badań Żywności w Tsukuba.
Najpierw wszczepiono chryzantemom gen pochodzący od jednego z gatunków dzwonka ukierunkowujący reakcje ich antocyjaniny w komórkach w stronę purpury. Następnym krokiem było dodanie tak samo działającego genu z niebiesko kwitnącego grochu. Osiągnięto cel, chociaż planując działania zakładano, że potrzebny będzie do tego jeszcze trzeci gen. To był przypadek – chryzantema wybrana do eksperymentu ma w komórkach bezbarwny składnik cukrowy, który współdziała ze zmienianą przez obce geny antocyjaniną w pożądanym kierunku. Można więc było zrezygnować z konieczności przygotowywania przez jeszcze jeden obcy gen tegoż właśnie składnika.
Zrozumienie mechanizmu wywoływania oczekiwanej barwy błękitnej kwiatów pozwoli na rozszerzenie palety odmian i gatunków tak właśnie kwitnących. Szkopuł w tym, że rygory dotyczące roślin transgenicznych na razie stawiają pod znakiem zapytania komercyjne wykorzystanie osiągniętego w Japonii rezultatu.
za: scientificamerican.com
pg
