Fot. 1. Symphoricarpos 'Sweet Fantasy’
Ozdobą krzewów śnieguliczki są kuliste białe, różowe, różowoczerwone, czerwone lub różowofioletowe owoce. Najpopularniejsza jest śnieguliczka biała (Symphoricarpos albus var. laevigatus) o białych owocach. Oprócz niej, znane są w szkółkach i ogrodach śnieguliczka koralowa (S. orbiculatus), mająca o połowę drobniejsze niż poprzedni gatunek czerwone owoce lub, uchodząca za najładniejszą, śnieguliczka Chenaulta (S. x chenaultii) o drobnych czerwonych owocach i gęstym pokroju.
Do uprawy jako dodatek do bukietów przydatna jest przede wszystkim śnieguliczka Doorenbosa (S. x doorenbosii), dostępna u nas w pojemnikach P9 — materiał z importu (z Holandii), ale też krajowy (w cenie od 8 do 11,50 zł/szt.). Pierwsze jej odmiany zostały wyhodowane w Holandii przez G. A. Doorenbosa w latach 40. ubiegłego wieku na drodze krzyżowania wyżej wymienionych gatunków. Zaletą jej odmian, obok atrakcyjnej barwy owoców, są wyjątkowo trwałe liście, których nie trzeba usuwać.
Do najważniejszych odmian S. x doorenbosii o białych owocach należy ’White Hedge’ , wyjątkowo obficie owocująca na przełomie sierpnia i września, o bardzo dużych owocach osadzonych nie tylko na końcu, ale i wzdłuż pędu, znacznie ładniejsza od śnieguliczki białej. Równie efektowną odmianą jest dość późna ’White Pearl’ o dużych owocach (przydatna do krzyżowania z odmianami o różowych owocach), ’Bright Fantasy’ o czysto białych, trwałych owocach, lub najatrakcyjniejsza ’Charming Fantasy’ o trwałych, białych jagodach z różowym nalotem.
Odmiany r ó ż o w e reprezentują jasnoróżowa ’Pink Pearl’ , a także ciemnoróżowe ’Mother of Pearl’ i ’Scarlet Pearl’ , których owoce długo utrzymują się na pędach. Wyjątkowo duże, ciemnoróżowe owoce tworzy odmiana ’Amethyst’. U odmiany ’Magic Berry’ , o zwartym pokroju, są one drobne, różowoczerwone, ale bardzo liczne i znacznie ładniejsze niż u gatunku Callicarpa bodinierei.
Różowopurpurowe owoce śnieguliczki Doorenbosa ’Marleen’ (fot. 2) osiągają średnicę 10–12 mm, są ciemniejsze od owoców odmiany 'Mother of Pearl’ i pozostają na krzewach od września do listopada, a nawet do grudnia. ’Red Pearl’ tworzy duże ciemnoczerwone owoce, a ’Hecona’ różowofioletowe.
Fot. 2. Symphoricarpos x doorenbosii 'Marleen’
Ciekawostką jest ’Greenpearl Fantasy’ , o zielonkawych owocach.
Najwyższe plony uzyskuje się w ciągu pierwszych kilku lat uprawy. U niektórych odmian, na przykład u 'Hecony’, może wystąpić roczna przerwa w zbiorach, którą rekompensują duże zbiory w następnym roku. Nie wszystkie krzewy owocują równomiernie. Zwykle około 1/3 roślin nie osiąga dojrzałości do zbioru w pierwszym roku owocowania. Średni plon, niezależnie od odmiany, wynosi około 34 pędów z 1 m2. Pędy wycina się tuż przy ziemi, w stadium, gdy większość owoców jest wybarwiona. Z cięciem nie należy czekać aż do wybarwienia ostatnich owoców, ponieważ te najwcześniej utworzone mogą być już miękkie. Pędy sortuje się według długości — od 25 cm do 80 cm. Pędy długości 50–80 cm tworzy 'Amethyst’, nieco krótsze, 40–70 cm — 'Magic Berry’, najkrótsze, często nieprzekraczające 40 cm — 'White Hedge’.
Przy wyborze odmiany warto zwracać uwagę, czy ma ona proste, wzniesione pędy, a także na proporcje między grubością pędów a wielkością owoców, aby pędy nie uginały się pod ich ciężarem.
